______________________________________________________________

______________________________________________________________

Մոգերը հեռվից քայլում էին աստղի առաջնորդությամբ, որպեսզի հիանային եւ արքայական նվերներ մատուցեին Մանուկ Հիսուսին։

Մենք ունենք աստղ, որը մեզ կառաջնորդի դեպի Երկինք, մեր Հավատքը, մենք պետք է սնուցենք, որովհետեւ Հավատքը կորցնելը այն է, որ կորցնենք կողմնացույցը դեպի Երկինք… Մենք պետք է պաշտպանենք մեր Հավատքը հոգու թշնամիներից՝ մարմնավորից, աշխարհից եւ Սատանայից եւ նրա աշակերտներից: Հավատը թույլ է տալիս հավատալ առանց տեսնելու: Քրիստոս ասաց. «Թովմաս, դու հավատ ունե՞ս, որովհետեւ դու ինձ ես տեսել: Ինձ չտեսնելու իմ հանդեպ հավատ ունեցող մարդիկ իսկապես օրհնված են»։ (Հովհ. 20:29):

Հավատքը մեզ առաջնորդում է դեպի Քրիստոսը՝ Կոմիտասում: Մենք կարող ենք այցելել ամենամոտ եկեղեցին, քանի որ Նա ներկա է խորանում: Յուրաքանչյուր զանգվածում լսում ենք Աստծո Խոսքը, հիանում Քրիստոսին Կոմիտասով եւ նշում Քրիստոսի վերջին ընթրիքը՝ Տենչանքն ու Հարությունը։

______________________________________________________________