______________________________________________________________
______________________________________________________________
Een vreemdeling van in de vijftig benaderde me plotseling toen ik op 8 augustus 2012 mijn stoel verliet om in de rij te gaan staan voor de communie achter in de Dominicaanse kerk van Sint Pius V, in Providence, RI – aan de overkant van de Providence College Campus.
“Het is hier zo koud! Verlaat u de kerk?” hij heeft mij gevraagd. ‘Nee, ik sta in de rij voor de communie,’ antwoordde ik.
De temperatuur was comfortabel, maar hij was ijskoud en ik voelde de koude golf die ik als een spiritueel teken waarnam.
“Wat moet ik nu doen?” hij vroeg. ‘Ontvangt u de communie? Ga in de rij staan,’ stelde ik voor. “Ben jij katholiek?”
‘Ja, maar ik heb nog niet zo lang geoefend,’ antwoordde de vreemdeling. ‘Misschien moet je de communie doen na overleg met een priester,’ adviseerde ik. De man werd verdrietig omdat hij zich tot de Eucharistie aangetrokken voelde als een kompasnaald naar de Noordpool.
“Wat doe jij in de rij?” hij heeft mij gevraagd. ‘Ik ontvang Jezus’, antwoordde ik.
“Heb je veel dorst naar Jezus?”
‘Ja, dat ben ik…’ zei hij prompt.
‘Ga in de rij staan, ontvang Jezus en raadpleeg een priester, zo vroeg mogelijk,’ adviseerde ik hem.
Wij waren de laatste twee communicanten. De celebrant gaf mij de communie en stapte vervolgens met een gastheer af om de vreemdeling te ontmoeten.
“Wat moet ik doen?” vroeg hij aan de celebrant. “Bent u katholiek, meneer?” vroeg de Dominicaan. “Ja, maar ik heb al een hele tijd niet meer geoefend.”
“Heb je dorst naar God?”
“Ja, ik heb erge dorst!” antwoordde de vreemdeling.
Ze voerden een korte dialoog en ik zag hoe de Dominicaan een kruisteken op het voorhoofd van de communicant maakte en een hostie in zijn mond stopte.
De communicant vroeg de celebrant: “Wat moet ik doen?” ‘Slik de gastheer door,’ antwoordde hij.
Verbijsterd keerde ik terug naar mijn stoel, omringd door een schild van Genade.
“Bedankt. Ik ben erg blij!” vertelde de vreemdeling me juichend na de mis. “Hoe kan ik blijven genieten van deze vrede en geluk?” vroeg hij. Vraag de celebrant om geestelijke begeleiding tijdens het gezellige uurtje, stelde ik voor.
Wie was die mysterieuze man?
______________________________________________________________
______________________________________________________________
Ik verliet de Sint-Pius V-kerk met ontzag, gejuich en inspiratie na het feest van Sint-Dominicus op 8 Augustus 2012.
“Manuel, er waren veel gelovigen in de kerk, maar de man die dorst naar God heeft jou gekozen voor eucharistische leiding. Ik wil dat je mensen naar mij toe trekt. De Heilige Drie-eenheid bereidt u door uw lijden voor op een nobele missie in de rooms-katholieke kerk.
Streef de Wetenschappen van God na, omdat de Wetenschappen van de Mens je intellect versterken in deze vergankelijke wereld, maar de Wetenschappen van God geven je eeuwige wijsheid. Als je Wetenschappen van God studeert, geef ik je voortdurende feedback en genade. Blijf luisteren naar de Dominicanen, want zij zijn scherp van tong en intellect, en nemen deel aan de Eucharistie.
Manuel, ik ben de Heilige Geest en ik had je gezegd: ‘Je lijden is je schat’. God wil een alliantie met jou smeden die Satan niet zal durven uitdagen. Geef je aan Mij over en Ik zal je begeleiden in je missie.”
Ik geef me over aan Uw Heilige Geest!
______________________________________________________________
Manuel Silveira 