ជំពូកទី 2 នៃអាថ៌កំបាំងនៃព្រះយេស៊ូវ

______________________________________________________________

ព្រះយេស៊ូវបានអះអាងថា ដូចជាព្រះ អំណាចរបស់ទ្រង់ក្នុងការអត់ទោសបាប ការព្យាបាលរបស់ទ្រង់ ការប្រកបជាមួយពួកទារពន្ធ និងមនុស្សមានបាប និងការលើកលែងការតមអាហាររបស់ពួកសិស្ស – ការអះអាងបែបនេះបានបង្កើតជម្លោះរវាងព្រះយេស៊ូវ និងពួកអាចារ្យ និងពួកផារីស៊ី ដែលឈានដល់ការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅលើឈើឆ្កាង។ ប៉ុន្ដែ ព្រះយេស៊ូមានប្រជាប្រិយយ៉ាងខ្លាំងចំពោះប្រជាជននៅស្រុកកាលីឡេអំឡុងពេលបម្រើទ្រង់។

______________________________________________________________

ជំពូក 2

ការប្រោសមនុស្សខ្វិន។ 1 ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក ពេលលោកយេស៊ូត្រឡប់ទៅក្រុងកាពើណិម នោះគេដឹងថាគាត់នៅផ្ទះ។ 2 មនុស្សជាច្រើនបានប្រមូលផ្តុំគ្នា ដើម្បីកុំឲ្យមានកន្លែងទំនេរសម្រាប់ពួកគេទៀតឡើយ សូម្បីតែនៅជិតទ្វារក៏ដោយ លោកក៏បានប្រកាសព្រះ‌បន្ទូលដល់ពួកគេ។ 3 គេនាំមនុស្សពិការបួននាក់មកឯទ្រង់។ ៤ ដោយមិនអាចចូលទៅជិតព្រះយេស៊ូបានដោយព្រោះហ្វូងមនុស្សបានបើកដំបូលពីលើទ្រង់។ លុះទម្លាយហើយ គេក៏ទម្លាក់កន្ទេលដែលអ្នកពិការដេក។ ៥ កាលព្រះយេស៊ូទតឃើញជំនឿរបស់គេ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់អ្នកពិការថា៖ «កូនអើយ បាបរបស់អ្នកបានរួចហើយ»។ 6 ឥឡូវនេះ ពួកអាចារ្យខ្លះអង្គុយសួរខ្លួនឯងថា ៧ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នកនេះនិយាយបែបនេះ? គាត់កំពុងប្រមាថ។ តើមានអ្នកណាអាចអត់ទោសឲ្យបាន តែព្រះតែមួយអង្គប៉ុណ្ណោះ?»។ ៨ ព្រះយេស៊ូជ្រាបក្នុងចិត្តភ្លាមថាគេគិតយ៉ាងណាក្នុងចិត្តដូច្នេះ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាគិតបែបនេះក្នុងចិត្ត? ៩ តើមួយណាស្រួលជាង បើនិយាយទៅអ្នកខ្វិនថា ‘បាបរបស់អ្នកត្រូវបានអត់ទោសហើយ’ ឬក៏និយាយថា ‘ក្រោកឡើង យកកន្ទេលដើរទៅ’? ១០ ប៉ុន្តែដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានដឹងថា កូនមនុស្សមានសិទ្ធិអត់ទោសអំពើបាបនៅលើផែនដី»—១១ គាត់បាននិយាយទៅកាន់អ្នកពិការថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នកថា ចូរក្រោកឡើង យកកន្ទេលទៅផ្ទះវិញ។ 12 គាត់ក្រោកឡើង រើសកន្ទេលភ្លាម ហើយចេញទៅមុខអ្នករាល់គ្នា។ ពួកគេទាំងអស់គ្នាភ្ញាក់ផ្អើល ហើយលើកតម្កើងព្រះ ដោយពោលថា៖ «យើងមិនដែលឃើញអ្វីបែបនេះទេ»។

ការហៅរបស់លេវី។ ១៣ លោកចេញទៅតាមសមុទ្រម្ដងទៀត។ ហ្វូងមនុស្សទាំងអស់ចូលមកជិតលោក ហើយលោកបានបង្រៀនពួកគេ។ 14 កាលគាត់ដើរកាត់ គាត់ឃើញលេវី ជាកូនរបស់លោកអាល់ផាយ អង្គុយនៅប៉ុស្តិ៍គយ។ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «មកតាមខ្ញុំ»។ ហើយគាត់បានក្រោកឡើងដើរតាមគាត់។ 15 ពេលគាត់អង្គុយតុក្នុងគេហដ្ឋាន មានអ្នកទារពន្ធ និងមនុស្សបាបជាច្រើនអង្គុយជាមួយព្រះយេស៊ូ និងពួកសិស្ស។ ដ្បិតមានមនុស្សជាច្រើនដែលដើរតាមទ្រង់។ 16 មានអាចារ្យខ្លះដែលជាពួកផារិស៊ីឃើញថាគាត់កំពុងសោយអាហារជាមួយនឹងមនុស្សមានបាប និងអ្នកទារពន្ធ ក៏និយាយទៅកាន់ពួកសិស្សថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាគាត់បរិភោគជាមួយនឹងអ្នកទារពន្ធ និងមនុស្សមានបាប? ១៧ ព្រះយេស៊ូបានឮដូច្នេះ ក៏មានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «អ្នកដែលមានសុខភាពល្អ មិនត្រូវការគ្រូពេទ្យទេ តែអ្នកជំងឺធ្វើ។ ខ្ញុំមិនបានមកដើម្បីហៅមនុស្សសុចរិតទេ គឺជាមនុស្សមានបាប»។

សំណួរអំពីការតមអាហារ។ 18 ពួកសិស្សរបស់យ៉ូហាន និងពួកផារិស៊ីបានទម្លាប់តមអាហារ។ មនុស្សម្នាចូលមកជិតព្រះអង្គ ហើយជំទាស់ថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាសិស្សរបស់លោកយ៉ូហាន និងសិស្សរបស់ពួកផារីស៊ីតម ប៉ុន្តែសិស្សរបស់លោកមិនតមដូច្នេះ?»។ ១៩ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបទៅគេថា៖ «ពេលកូនកំលោះនៅជាមួយភ្ញៀវអាចតមអាហារបានឬ? ដរាបណាគេមានកូនកំលោះនៅជាមួយ គេមិនអាចតមបានឡើយ។ 20 ប៉ុន្តែថ្ងៃនោះនឹងមកដល់ ពេលដែលកូនកំលោះត្រូវបានគេដកចេញ ហើយបន្ទាប់មកពួកគេនឹងតមនៅថ្ងៃនោះ។ 21 គ្មានអ្នកណាដេរក្រណាត់ដែលមិនរលាស់លើអាវចាស់ឡើយ។ បើគាត់ធ្វើមែន ភាពពេញលេញរបស់វាដកចេញ ថ្មីពីចាស់ ហើយទឹកភ្នែកកាន់តែអាក្រក់។ 22 ដូចគ្នាដែរ គ្មានអ្នកណាចាក់ស្រាទំពាំង‌បាយជូរថ្មីចូលក្នុងស្បែកចាស់ឡើយ។ បើមិនដូច្នោះទេ ស្រានឹងបែកស្បែកអស់ ហើយស្រាទាំងស្បែកត្រូវខូចខាត។ ផ្ទុយទៅវិញ ស្រាថ្មីត្រូវបានចាក់ចូលទៅក្នុងស្បែកសត្វស្រាស្រស់»។

ពួកសិស្ស និងថ្ងៃសប្ប័ទ។ ២៣ ពេលលោកដើរកាត់វាលស្រែនៅថ្ងៃសប្ប័ទ ពួកសិស្សរបស់លោកចាប់ផ្ដើមដើររើសស្រូវ។ ២៤ ពេលនោះ ពួកផារិស៊ីទូលព្រះអង្គថា៖ «មើលចុះ ហេតុអ្វីបានជាគេប្រព្រឹត្តអំពើខុសច្បាប់នៅថ្ងៃសប្ប័ទ?»។ 25 លោកមានប្រសាសន៍ទៅគេថា៖ «តើអ្នកមិនដែលអានអ្វីដែលដាវីឌបានធ្វើពេលគាត់ត្រូវការ ហើយគាត់ និងគូកនគាត់ឃ្លានទេ? 26 តើគាត់បានចូលទៅក្នុងព្រះដំណាក់របស់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច ពេលអប៊ីយ៉ាថារជាមហាបូជា‌ចារ្យ ហើយបានបរិភោគនំបុ័ងតង្វាយដែលមានតែសង្ឃប៉ុណ្ណោះអាចបរិភោគបានដោយច្បាប់ ហើយចែកឲ្យគូកនរបស់គាត់? ២៧ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគេថា៖ «ថ្ងៃសប្ប័ទត្រូវបានបង្កើតឡើងសម្រាប់មនុស្ស មិនមែនមនុស្សសម្រាប់ថ្ងៃសប្ប័ទទេ។ 28 ហេតុនេះហើយបានជាកូនមនុស្សជាម្ចាស់លើថ្ងៃសប្ប័ទ»។

______________________________________________________________