______________________________________________________________
______________________________________________________________
ព្រះយេស៊ូវមានប្រតិកម្មចំពោះព្រឹត្តិការណ៍របស់មនុស្សដោយការអាណិតអាសូរ ទោះបីជាអត្តសញ្ញាណពិតរបស់ទ្រង់នៅតែជាអាថ៌កំបាំង លើកលែងតែបិសាចនៅក្នុងពួកបិសាច។
______________________________________________________________
ជំពូកទី 5
ការព្យាបាលរបស់ Gerasene Demoniac ។ 1 គេមកដល់ត្រើយម្ខាងនៃសមុទ្រ គឺដល់ទឹកដីកេរ៉ាសេន។ 2 ពេលគាត់ចុះពីទូក ស្រាប់តែមានបុរសម្នាក់ចេញពីផ្នូរ ដែលមានវិញ្ញាណអាក្រក់មករកគាត់។ 3 បុរសនោះបានស្នាក់នៅក្នុងផ្នូរ ហើយគ្មានអ្នកណាអាចឃាត់គាត់បានទៀតទេ សូម្បីតែនឹងច្រវាក់ក៏ដោយ។ 4 តាមពិត ជារឿយៗគាត់តែងតែជាប់ច្រវាក់ និងច្រវាក់ ប៉ុន្តែច្រវាក់ត្រូវបានទាញដាច់ដោយគាត់ ហើយច្រវាក់បានវាយបំបែក ហើយគ្មាននរណាម្នាក់ខ្លាំងអាចបង្ក្រាបគាត់បានឡើយ។ 5 យប់ទាំងថ្ងៃនៅក្នុងផ្នូរ និងនៅតាមចង្កេះភ្នំ គាត់តែងតែស្រែកទ្រហោយំដោយដុំថ្ម។ 6 ដោយឃើញព្រះយេស៊ូពីចម្ងាយ គាត់រត់ឡើងក្រាបនៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះអង្គ ៧ រួចស្រែកឡើងយ៉ាងខ្លាំងថា៖ «ព្រះយេស៊ូ ជាព្រះបុត្រានៃព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតអើយ តើអ្នកមានអ្វីនឹងខ្ញុំ? ខ្ញុំសូមអង្វរព្រះកុំធ្វើបាបខ្ញុំ!»។ ៨ (គាត់បាននិយាយទៅគាត់ថា “វិញ្ញាណអាក្រក់ចេញពីមនុស្សមក!”) ៩ គាត់សួរគាត់ថា៖ «តើអ្នកឈ្មោះអ្វី?»។ គាត់បានឆ្លើយថា “កងពលជាឈ្មោះរបស់ខ្ញុំ។ មានយើងជាច្រើន»។ 10 ហើយគាត់បានអង្វរគាត់ដោយអស់ពីចិត្តកុំឲ្យបណ្ដេញពួកគេចេញពីដែនដីនោះ។
១១ ឥឡូវនេះ ជ្រូកមួយហ្វូងធំកំពុងតែស៊ីនៅលើភ្នំ។ ១២ ហើយគេអង្វរគាត់ថា៖ «សូមបញ្ជូនយើងទៅក្នុងជ្រូក។ ចូរយើងចូលទៅក្នុងពួកគេ»។ ១៣ លោកក៏អនុញ្ញាតឲ្យពួកវា ហើយវិញ្ញាណអាក្រក់ក៏ចេញមកចូលក្នុងជ្រូក។ ហ្វូងសត្វប្រហែលពីរពាន់នាក់បានប្រញាប់ប្រញាល់ចុះច្រាំងសមុទ្រចូលទៅក្នុងសមុទ្រ ជាកន្លែងដែលពួកគេបានលង់ទឹក។ ១៤ ពួកអ្នកឃ្វាលជ្រូករត់ទៅប្រាប់ហេតុការណ៍ទាំងក្នុងក្រុង និងនៅជនបទ។ ហើយមនុស្សចេញមកមើលថាមានអ្វីកើតឡើង។ 15 កាលគេចូលទៅជិតព្រះយេស៊ូ គេក៏ឃើញបុរសដែលត្រូវកងទ័ពកាន់កាប់នោះ អង្គុយនៅទីនោះ ហើយមានគំនិតត្រឹមត្រូវ។ ហើយពួកគេត្រូវបានចាប់ដោយការភ័យខ្លាច។ 16 អស់អ្នកដែលឃើញហេតុការណ៍បានពន្យល់ពួកគេអំពីហេតុការណ៍ដែលបានកើតឡើងចំពោះបុរសដែលមានម្ចាស់និងជ្រូក។ ១៧ បន្ទាប់មក ពួកគេចាប់ផ្ដើមអង្វរលោកឲ្យចាកចេញពីស្រុករបស់ខ្លួន។ 18 ពេលគាត់ចុះទូក បុរសដែលត្រូវបានកាន់នោះបានអង្វរឲ្យនៅជាមួយគាត់។ 19 ប៉ុន្តែគាត់មិនអនុញ្ញាតទេ តែប្រាប់គាត់ជំនួសវិញថា៖ «ចូរទៅផ្ទះទៅក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក ហើយប្រកាសប្រាប់ពួកគេនូវការទាំងប៉ុន្មានដែលព្រះអម្ចាស់អាណិតអាសូរដល់អ្នក»។ 20 បុរសនោះក៏ចេញទៅប្រកាសនៅក្រុងដេកាប៉ូលីអំពីអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើចំពោះគាត់។ ហើយទាំងអស់គ្នាភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង។
កូនស្រីរបស់ Jairus និងស្ត្រីដែលមានជំងឺឬសដូងបាត។ 21 កាលព្រះយេស៊ូយាងឆ្លងទៅត្រើយម្ខាងទៀត មានមនុស្សមួយក្រុមធំមកជុំវិញព្រះអង្គ ហើយព្រះអង្គគង់នៅជិតសមុទ្រ។ ២២ មានមន្ត្រីសាលាប្រជុំម្នាក់ឈ្មោះ យ៉ៃរ៉ុស បានចេញមក។ ពេលឃើញគាត់ គាត់ក៏ដួលនៅជើងគាត់ ២៣ ហើយអង្វរគាត់ដោយនិយាយថា “កូនស្រីខ្ញុំជិតស្លាប់ហើយ។ សូមអញ្ជើញមកដាក់ដៃលើនាង ដើម្បីឱ្យនាងបានជាសះស្បើយ និងមានជីវិតរស់នៅ»។ 24 គាត់បានចេញទៅជាមួយគាត់ ហើយមានមនុស្សមួយក្រុមធំមកតាមគាត់ ហើយចុចលើគាត់។
25 មានស្ត្រីម្នាក់ធ្លាក់ឈាមអស់រយៈពេលដប់ពីរឆ្នាំ។ 26 នាងបានរងទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងនៅដៃរបស់គ្រូពេទ្យជាច្រើន ហើយបានចំណាយទាំងអស់ដែលនាងមាន។ ប៉ុន្តែនាងមិនត្រូវបានគេជួយទេ ប៉ុន្តែនាងកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ។ 27 នាងបានឮអំពីព្រះយេស៊ូ ក៏ឡើងមកពីក្រោយទ្រង់ក្នុងហ្វូងមនុស្ស ហើយពាល់ព្រះពស្ដ្រទ្រង់។ 28 នាងនិយាយថា៖ «បើខ្ញុំប៉ះសំលៀកបំពាក់គាត់ នោះខ្ញុំនឹងបានជា»។ 29 រំពេចនោះ ឈាមរបស់នាងបានរីងស្ងួត។ នាងមានអារម្មណ៍នៅក្នុងខ្លួនរបស់នាងថានាងបានជាសះស្បើយពីទុក្ខលំបាករបស់នាង។ 30 ព្រះយេស៊ូជ្រាបភ្លាមថាអំណាចចេញពីព្រះអង្គ ក៏បែរមកក្នុងចំណោមបណ្ដាជន ហើយសួរថា៖ «តើអ្នកណាបានពាល់អាវរបស់ខ្ញុំ?»។ 31 ប៉ុន្តែពួកសិស្សទូលព្រះអង្គថា៖ «អ្នកឃើញថាហ្វូងមនុស្សកំពុងវាយលោកយ៉ាងណាហើយ ប៉ុន្តែអ្នកសួរថាអ្នកណាពាល់ខ្ញុំ?»។ 33 ស្ត្រីនោះដឹងរឿងដែលកើតឡើងដល់នាង ក៏ចូលទៅជិតទាំងភ័យញាប់ញ័រ។ នាងក្រាបនៅចំពោះព្រះយេស៊ូ ហើយប្រាប់គាត់ពីការពិត។ ៣៤ លោកមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «កូនស្រី ជំនឿរបស់អ្នកបានសង្គ្រោះអ្នកហើយ។ ចូរទៅដោយសុខសាន្ត ហើយបានជាសះស្បើយពីទុក្ខលំបាករបស់អ្នក»។
35 កាលលោកកំពុងតែមានប្រសាសន៍នៅឡើយ មានមនុស្សមកពីផ្ទះរបស់មន្ត្រីសាលាប្រជុំ ហើយនិយាយថា៖ «កូនស្រីរបស់លោកបានស្លាប់បាត់ទៅហើយ។ ហេតុអ្វីបានជារំខានគ្រូទៀត?» ៣៦ ដោយមិនយកចិត្តទុកដាក់នឹងដំណឹងនេះ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅមន្ត្រីសាលាប្រជុំថា៖ «កុំខ្លាចអី! គ្រាន់តែមានជំនឿ។” ៣៧ លោកមិនអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកណាទៅជាមួយលោកខាងក្នុងឡើយ លើកលែងតែពេត្រុស លោកយ៉ាកុប និងលោកយ៉ូហាន ជាប្អូនរបស់លោកយ៉ាកុប។ ៣៨ ពេលទៅដល់ផ្ទះរបស់មន្ត្រីសាលាប្រជុំ លោកឃើញថាមានការចលាចល មនុស្សម្នាយំសោកយ៉ាងខ្លាំង។ 39 ដូច្នេះ គាត់ក៏ចូលទៅសួរគេថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាចលាចល និងយំដូច្នេះ? កូនមិនស្លាប់ទេ តែដេកលក់»។ 40 ហើយគេចំអកឲ្យគាត់។ បន្ទាប់មក គាត់បានដកពួកវាចេញទាំងអស់។ គាត់បាននាំឪពុកម្តាយរបស់កុមារ និងអ្នកដែលនៅជាមួយគាត់ ហើយចូលទៅក្នុងបន្ទប់ដែលកូននោះនៅ។ 41 គាត់ចាប់ដៃក្មេងនោះ ហើយនិយាយទៅកាន់នាងថា “តាលីថាកុុំ” ដែលមានន័យថា “នាងតូច ខ្ញុំប្រាប់អ្នកថា ចូរក្រោកឡើង! 42 ក្មេងស្រីអាយុដប់ពីរឆ្នាំម្នាក់ក្រោកឡើងដើរជុំវិញ។ [នៅពេលនោះ] ពួកគេមានការភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង។ 43 លោកបានបង្គាប់យ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថាកុំឲ្យអ្នកណាដឹងរឿងនេះ ហើយមានប្រសាសន៍ថាត្រូវឲ្យនាងបរិភោគ។
______________________________________________________________
Manuel Silveira 