______________________________________________________________

______________________________________________________________

Tövbe, İtiraf veya Uzlaşma sakramentinde, rahip, Tanrı’nın temsilcisi olarak, bir günahkar yürekten pişman olduğunda, içtenlikle itiraf ettiğinde ve onlar için kefaret ödemeye istekli olduğunda, Vaftizden sonra işlenen günahları bağışlar. Katolikler genellikle İtirafı, günahlarımız yüzünden yaralanmış Kilise ile uzlaşmış olsak da, kişisel Lütfun özel bir olayı olarak görürler.

Birçok Katolik, İtirafı değerli bulur çünkü tövbe edenin zihnine ve ruhuna ruhsal huzur verir ve ölümcül günahla kaybedilen Tanrı ile uyumu -lütuf durumunu- garanti eder. Birçok rahip, Uzlaşma huzurunun psikanalistlere ve psikiyatristlere yapılan ziyaretlerin sayısını azaltacağına inanır. Lütuf durumundaki Katolikler, affedilebilir günahların affı ve ek lütuflar için sakramenti almalıdır. Af edilebilir günahlar bizi Tanrı’dan ayırmaz, ancak ilahi lütfun akışını engeller.

Tövbe dört bölümden oluşur:

• Pişmanlık, günahlarımızdan dolayı üzgün olduğumuz ve daha iyi davranmayı amaçladığımız anlamına gelir.

• İtiraf, günahlarımızı bir rahibe söyleme eylemidir. Ölümcül günahlar için her zaman gereklidir ve hafif günahlar için iyi ve dindar bir uygulamadır.

• Tatmin veya tövbe, itirafçının üzüntümüzü göstermemiz ve eylemlerimiz için bazı telafiler yapmamız için bize verdiği dualardan veya eylemlerden oluşur.

• Bağışlanma — İsa Mesih’in bizi günahtan kurtarmak için rahip aracılığıyla söylediği sözler.

İsa, Diriliş gününde havarilerine göründüğünde Tövbeyi başlattı. Üzerlerine üfleyerek şöyle dedi: “Kutsal Ruh’u alın. Günahlarını bağışladığınız kişiler bağışlanmış olur; günahlarını alıkoyduğunuz kişiler alıkonulmuş olur.” (Yuhanna 20:22-23)

Sadece rahipler ve piskoposlar, altı etkisi olan Uzlaşmayı yönetebilirler:

•Tanrı ile uzlaşırız ve lütufa geri döneriz.

•Kilise ile uzlaşırız.

•Ölümcül günahın neden olduğu ebedi cezanın bağışlanmasını alırız.

•Günahtan kaynaklanan geçici cezanın en azından kısmen bağışlanmasını alırız.

•Vicdanın huzuru ve dinginliği ve ruhsal teselli alırız.

•Hristiyan savaşı için ruhsal güç alırız.

Bir rahip, pişman bir günahkarın üzerine elini kaldırdığında ve şöyle dediğinde bağışlar: “Seni günahlarından Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adına bağışlıyorum. Amin.”

Uzlaşma, ebedi lanetlenmeyi önler ve bağışlanmadan sonra Tanrı’ya olan borcumuz olan geçici cezayı azaltır. Borcumuzu bu hayatta dua, tövbe ve lütuf halinde veya Araf’ta gerçekleştirilen diğer iyi işler aracılığıyla öderiz. Kilise, en azından yılda bir kez olmak üzere sık sık günah çıkarmayı ve Oruç Dönemi’nde pişmanlık ayinleri yapılmasını önermektedir.

______________________________________________________________