______________________________________________________________

______________________________________________________________

ជំពូកទី 24

ការបំផ្លិចបំផ្លាញនៃប្រាសាទដែលបានទាយ។ 1 ព្រះ‌យេស៊ូ​ចាក​ចេញ​ពី​តំបន់​ព្រះ‌វិហារ ហើយ​យាង​ចេញ​ទៅ ពេល​ពួក​សិស្ស​ចូល​ទៅ​ជិត​ព្រះអង្គ ដើម្បី​ចង្អុល​មើល​អគារ​ព្រះវិហារ។ 2 ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​គេ​ថា៖ «អ្នក​រាល់​គ្នា​ឃើញ​របស់​ទាំង​នេះ​មែន​ឬ? អាម៉ែន ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​ថា នឹង​មិន​មាន​ថ្ម​មួយ​ដុំ​នៅ​លើ​ថ្ម​មួយ​ទៀត​ដែល​នឹង​មិន​ត្រូវ​បោះ​ចោល​នៅ​ទី​នេះ​ឡើយ»។

ការចាប់ផ្តើមនៃគ្រោះមហន្តរាយ។ 3 កាល​ព្រះអង្គ​គង់​នៅ​លើ​ភ្នំ​ដើម​អូលីវ ពួក​សិស្ស​បាន​ចូល​ទៅ​ជិត​ព្រះអង្គ​ដោយ​ស្ងាត់ៗ ហើយ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ «សូម​ប្រាប់​យើង​ខ្ញុំ​ចុះ តើ​ការ​នេះ​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​ពេល​ណា ហើយ​តើ​មាន​ទី​សំគាល់​អ្វី​ខ្លះ​អំពី​ការ​យាង​មក​របស់​ព្រះអង្គ និង​ទី​បញ្ចប់​នៃ​យុគ​សម័យ? 4 ព្រះយេស៊ូ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​គេ​ថា៖ «កុំ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​បោក​បញ្ឆោត​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឡើយ។ 5 ដ្បិត​នឹង​មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​មក​ក្នុង​នាម​ខ្ញុំ ដោយ​ពោល​ថា ‹ខ្ញុំ​ជា​ព្រះ‌មេស្ស៊ី› ហើយ​គេ​នឹង​បញ្ឆោត​មនុស្ស​ជា​ច្រើន។ ៦ អ្នក​នឹង​ឮ​អំពី​សង្គ្រាម និង​សេចក្ដី​រាយការណ៍​អំពី​សង្គ្រាម។ ចូរ​មើល​ថា អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ត្រូវ​តក់​ស្លុត​ឡើយ ដ្បិត​ការ​ទាំង​នេះ​ត្រូវ​តែ​កើត​ឡើង ប៉ុន្តែ​វា​នឹង​មិន​ទាន់​ដល់​ទី​បញ្ចប់​នៅ​ឡើយ​ទេ។ ៧ ប្រជាជាតិ​នឹង​ក្រោក​ឡើង​ប្រឆាំង​នឹង​ប្រជាជាតិ ហើយ​រាជាណាចក្រ​ទាស់​នឹង​នគរ។ នឹងមានគ្រោះទុរភិក្ស និងការរញ្ជួយដីពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ។ ៨ ទាំង​អស់​នេះ​ជា​ការ​ចាប់​ផ្ដើម​នៃ​ការ​ឈឺ​ចាប់។ ៩ គេ​នឹង​ប្រគល់​អ្នក​ទៅ​នឹង​ការ​បៀតបៀន ហើយ​គេ​នឹង​សម្លាប់​អ្នក។ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ត្រូវ​គេ​ស្អប់ ដោយ​ព្រោះ​ឈ្មោះ​ខ្ញុំ។ ១០ហើយ​បន្ទាប់​មក មនុស្ស​ជា​ច្រើន​នឹង​ត្រូវ​បាន​នាំ​ទៅ​ក្នុង​អំពើ​បាប; ពួកគេនឹងក្បត់ និងស្អប់គ្នាទៅវិញទៅមក។ 11 ហោរាក្លែងក្លាយជាច្រើននឹងកើតឡើង ហើយបញ្ឆោតមនុស្សជាច្រើន។ ១២ ហើយ​ដោយ​សារ​អំពើ​អាក្រក់​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើង សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​នឹង​កាន់​តែ​ត្រជាក់។ ១៣ ប៉ុន្តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ស៊ូ​ទ្រាំ​រហូត​ដល់​ចុង​បំផុត​នឹង​បាន​សង្គ្រោះ។ ១៤ ហើយ​ដំណឹង​ល្អ​នៃ​នគរ​នេះ​នឹង​ត្រូវ​បាន​ផ្សព្វផ្សាយ​ពាសពេញ​ពិភពលោក​ក្នុង​នាម​ជា​សាក្សី​ដល់​គ្រប់​ជាតិសាសន៍ ហើយ​បន្ទាប់​មក​ទី​បញ្ចប់​នឹង​មក​ដល់។

ទុក្ខវេទនាដ៏អស្ចារ្យ។ ១៥ «កាល​ណា​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឃើញ​សេចក្ដី​គួរ​ស្អប់​ខ្ពើម​ដ៏​គួរ​ស្អប់​ខ្ពើម​ដែល​បាន​ថ្លែង​ដោយ​ដានីយ៉ែល ជា​ហោរា​ឈរ​ក្នុង​ទីសក្ការៈ (ទុក​ឲ្យ​អ្នក​អាន​យល់) ១៦ នោះ​អ្នក​នៅ​ស្រុក​យូដា​ត្រូវ​រត់​ទៅ​ឯ​ភ្នំ ១៧ អ្នក​នៅ​លើ​ដំបូល​ផ្ទះ​មិន​ត្រូវ​ចុះ​ទៅ​យក​របស់​របរ​ឡើយ។ 18 អ្នក​នៅ​ចម្ការ​មិន​ត្រូវ​ត្រឡប់​មក​យក​អាវ​ក្រៅ​វិញ​ទេ។ 19 វេទនា​ដល់​ស្ត្រី​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ និង​ស្ត្រី​បំបៅ​ដោះ​កូន​នៅ​សម័យ​នោះ។ 20 ចូរ​អធិស្ឋាន​កុំ​ឲ្យ​ជើង​ហោះ​ហើរ​របស់​អ្នក​នៅ​ក្នុង​រដូវរងា ឬ​នៅ​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ 21 ដ្បិត​នៅ​គ្រា​នោះ​នឹង​មាន​ទុក្ខ​វេទនា​ជា​ខ្លាំង ដូច​ដែល​មិន​មាន​តាំង​ពី​ដើម​កំណើត​ពិភព​លោក​រហូត​ដល់​ឥឡូវ​នេះ ក៏​មិន​មាន​ដែរ។ ២២ហើយ​ប្រសិនបើ​ថ្ងៃ​ទាំងនោះ​មិន​ត្រូវ​បាន​កាត់​ខ្លី​ទេ នោះ​គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ត្រូវ​បាន​សង្គ្រោះ​ឡើយ ប៉ុន្តែសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់ពួកអ្នករើសតាំង ពួកគេនឹងត្រូវកាត់បន្ថយ។ 23 បើ​អ្នក​ណា​និយាយ​មក​កាន់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា ‹មើល​ចុះ​នេះ​ជា​ព្រះ‌មេស្ស៊ី!” ឬ “ទ្រង់​គង់​នៅ! 24 ព្រះមេស្ស៊ីក្លែងក្លាយ និងព្យាការីក្លែងក្លាយនឹងកើតឡើង ហើយពួកគេនឹងសំដែងទីសំគាល់ និងការអស្ចារ្យយ៉ាងអស្ចារ្យ ដើម្បីបញ្ឆោតប្រសិនបើអាចធ្វើទៅបាន សូម្បីតែពួកអ្នករើសតាំង។ 25 មើល​ចុះ ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​អ្នក​ជា​មុន​ហើយ។ 26 ដូច្នេះ បើ​គេ​ប្រាប់​អ្នក​ថា ‘គាត់​នៅ​វាល​រហោ‌ស្ថាន’ កុំ​ចេញ​ទៅ​ទី​នោះ​ឡើយ ប្រសិនបើពួកគេនិយាយថា ‘គាត់នៅក្នុងបន្ទប់ខាងក្នុង’ កុំជឿវា។ ២៧ ព្រោះ​ដូច​ជា​ផ្លេកបន្ទោរ​មក​ពី​ទិស​ខាង​កើត ហើយ​ឃើញ​ឆ្ងាយ​ដល់​ទិស​ខាង​លិច​ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ ការ​យាង​មក​របស់​បុត្រ​មនុស្ស​ក៏​នឹង​កើត​ឡើង​ដែរ។ 28 កន្លែង​ណា​ដែល​សាកសព​នៅ​ទី​នោះ សត្វ​ត្មាត​នឹង​ប្រមូល​ផ្ដុំ​គ្នា។

ការយាងមកនៃបុត្រមនុស្ស។ ២៩ «បន្ទាប់​ពី​សេចក្ដី​វេទនា​នៃ​គ្រា​នោះ​ភ្លាម

ព្រះអាទិត្យនឹងងងឹត,
ហើយព្រះច័ន្ទនឹងមិនផ្តល់ពន្លឺរបស់វាទេ
ហើយផ្កាយនឹងធ្លាក់ពីលើមេឃ
ហើយអំណាចនៃស្ថានសួគ៌នឹងញ័រ។

៣០ហើយ ពេលនោះ ទីសំគាល់នៃបុត្រមនុស្សនឹងលេចឡើងនៅស្ថានសួគ៌ ហើយកុលសម្ព័ន្ធទាំងអស់នៃផែនដីនឹងកាន់ទុក្ខ ហើយពួកគេនឹងឃើញបុត្រមនុស្សយាងមកលើពពកនៃស្ថានសួគ៌ដោយអំណាច និងសិរីរុងរឿងដ៏អស្ចារ្យ។ ៣១ហើយ​ទ្រង់​នឹង​ចាត់​ពួក​ទេវតា​របស់​ទ្រង់​ចេញ​ដោយ​ផ្លុំ​ត្រែ ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​ប្រមូល​ពួក​អ្នក​រើស​តាំង​របស់​ទ្រង់​ពី​ខ្យល់​ទាំង​បួន ពី​ចុង​មេឃ​ម្ខាង​ទៅ​ម្ខាង​ទៀត។

មេរៀនអំពីដើមឈើឧទុម្ពរ។ ៣២ «រៀន​មេរៀន​ពី​ដើម​ឧទុម្ពរ។ ពេល​មែក​របស់​វា​ទន់​ហើយ​ពន្លក អ្នក​ដឹង​ថា​រដូវ​ក្ដៅ​ជិត​មក​ដល់​ហើយ។ 33 ដូច​គ្នា​ដែរ ពេល​អ្នក​ឃើញ​របស់​ទាំង​នេះ ចូរ​ដឹង​ថា​គាត់​នៅ​ជិត​ខ្លោង​ទ្វារ។ 34 អាម៉ែន ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​ថា ជំនាន់​នេះ​នឹង​មិន​កន្លង​ផុត​ទៅ​ឡើយ រហូត​ទាល់​តែ​រឿង​ទាំង​នេះ​បាន​កើត​ឡើង។ 35 ស្ថានសួគ៌ និងផែនដីនឹងរលាយបាត់ទៅ ប៉ុន្តែពាក្យរបស់ខ្ញុំនឹងមិនរលាយបាត់ឡើយ។

ថ្ងៃនិងម៉ោងដែលមិនស្គាល់។ ៣៦ ប៉ុន្តែ​នៅថ្ងៃ​និង​ម៉ោង​នោះ គ្មាន​អ្នក​ណា​ដឹង​ឡើយ ទាំង​ទេវតា​នៃ​ស្ថានសួគ៌ ឬ​ព្រះបុត្រា​ឡើយ គឺ​មាន​តែ​ព្រះវរបិតា​ប៉ុណ្ណោះ។ ៣៧ ព្រោះ​ដូច​ជា​នៅ​ជំនាន់​លោក​ណូអេ នោះ​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​ពេល​បុត្រ​មនុស្ស​នឹង​មក។ 38 នៅ​មុន​ទឹក​ជំនន់ ពួក​គេ​បាន​ស៊ី​ផឹក រៀប​ការ និង​រៀប​ការ រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​ដែល​ណូអេ​ចូល​ក្នុង​ទូក​ធំ។ ៣៩ គេ​មិន​ដឹង​ទាល់​តែ​ទឹក​ជន់​លិច​នាំ​គេ​ទៅ​បាត់។ នោះ​ក៏​នឹង​កើត​ឡើង​ដែរ នៅ​ពេល​បុត្រ​មនុស្ស​យាង​មក។ 40 បុរសពីរនាក់នឹងចេញទៅក្រៅវាល។ មួយ​នឹង​ត្រូវ​បាន​យក ហើយ​មួយ​នឹង​ត្រូវ​បាន​នៅ​សល់​។ 41 ស្ត្រីពីរនាក់នឹងកិនស្រូវ។ មួយ​នឹង​ត្រូវ​បាន​យក ហើយ​មួយ​នឹង​ត្រូវ​បាន​នៅ​សល់​។ ៤២ ដូច្នេះ ចូរ​ភ្ញាក់​ឡើង! ដ្បិត​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ដឹង​ថា ព្រះ‌អម្ចាស់​នឹង​យាង​មក​នៅ​ថ្ងៃ​ណា​ឡើយ។ ៤៣ ត្រូវ​ប្រាកដ​ថា ប្រសិន​បើ​ម្ចាស់​ផ្ទះ​បាន​ដឹង​ម៉ោង​យប់​ដែល​ចោរ​នឹង​មក​ដល់ គាត់​នឹង​នៅ​តែ​ភ្ញាក់​ពី​ដំណេក ហើយ​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ផ្ទះ​របស់​គាត់​ត្រូវ​បាន​គេ​ទម្លុះ​ឡើយ។ ៤៤ ដូច្នេះ អ្នក​ក៏​ត្រូវ​ត្រៀម​ខ្លួន​ដែរ ដ្បិត​នៅ​ម៉ោង​មួយ​ដែល​អ្នក​មិន​នឹក​ស្មាន​ដល់ បុត្រ​មនុស្ស​នឹង​មក។

អ្នកបម្រើស្មោះត្រង់ ឬអ្នកបម្រើមិនស្មោះត្រង់។ ៤៥ «ដូច្នេះ តើ​នរណា​ជា​អ្នក​បម្រើ​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់ និង​មាន​ប្រាជ្ញា ដែល​ម្ចាស់​បាន​ចាត់​ទុក​ឲ្យ​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ខ្លួន​ចែក​អាហារ​ដល់​ពួក​គេ​តាម​ពេល​កំណត់? 46 អ្នក​បម្រើ​នោះ​មាន​សុភមង្គល​ហើយ ដែល​ម្ចាស់​មក​ដល់ ឃើញ​ថា​ធ្វើ​ដូច្នេះ។ 47 អាម៉ែន ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​ថា គាត់​ចង់

______________________________________________________________