______________________________________________________________

______________________________________________________________

บทที่ 24

การทำลายพระวิหารตามที่พยากรณ์ไว้ 1 พระเยซูเสด็จออกจากบริเวณพระวิหารและกำลังจะเสด็จออกไป เหล่าสาวกของพระองค์เข้ามาหาพระองค์เพื่อชี้ให้พระองค์เห็นอาคารต่างๆ ของพระวิหาร 2 พระองค์ตรัสตอบพวกเขาว่า “ท่านทั้งหลายเห็นสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดแล้วมิใช่หรือ? จริงอยู่ เราบอกท่านทั้งหลายว่า จะไม่มีหินก้อนใดซ้อนทับกันอยู่ที่นี่ โดยไม่ถูกทลายลง”

จุดเริ่มต้นของภัยพิบัติ 3 เมื่อพระเยซูประทับอยู่บนภูเขาแห่งมะกอกเทศ เหล่าสาวกเข้ามาหาพระองค์เป็นการส่วนตัวและทูลว่า “ขอทรงบอกพวกเราว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นเมื่อใด และจะมีสัญญาณอะไรบ่งบอกว่าพระองค์จะเสด็จมา และบอกถึงการสิ้นสุดของยุคนี้” 4พระเยซูตรัสตอบพวกเขาว่า “จงระวังอย่าให้ใครล่อลวงท่าน 5เพราะจะมีคนเป็นอันมากมาในนามของเรา กล่าวว่า ‘เราคือพระคริสต์’ และพวกเขาจะหลอกลวงคนเป็นอันมาก 6ท่านจะได้ยินเรื่องสงครามและข่าวคราวเรื่องสงคราม จงระวังอย่าตื่นตระหนก เพราะสิ่งเหล่านี้ต้องเกิดขึ้น แต่ยังไม่ถึงที่สุด 7ประชาชาติจะลุกขึ้นต่อสู้กับประชาชาติ อาณาจักรจะต่อสู้กับอาณาจักร จะเกิดการกันดารอาหารและแผ่นดินไหวทุกแห่ง 8ทั้งหมดนี้เป็นต้นเหตุของความเจ็บปวดจากการคลอดบุตร 9แล้วพวกเขาจะมอบท่านให้ถูกข่มเหงและฆ่าท่าน ท่านจะถูกประชาชาติทุกชาติเกลียดชังเพราะนามของเรา 10แล้วหลายคนจะถูกนำไปทำบาป พวกเขาจะทรยศและเกลียดชังกัน 11ผู้เผยพระวจนะเท็จจำนวนมากจะเกิดขึ้นและหลอกลวงคนเป็นอันมาก 12และเพราะการกระทำชั่วที่เพิ่มมากขึ้น ความรักของคนเป็นอันมากจะเย็นชาลง 13แต่ผู้ที่ยืนหยัดจนถึงที่สุดจะรอด 14และสิ่งนี้ ข่าวประเสริฐเรื่องอาณาจักรของพระเจ้าจะได้รับการประกาศไปทั่วโลกเป็นพยานแก่บรรดาประชาชาติ และแล้วจุดจบจะมาถึง

ความทุกข์ยากใหญ่หลวง 15 “เมื่อท่านทั้งหลายเห็นสิ่งน่าสะอิดสะเอียนอันน่าสะอิดสะเอียนซึ่งดาเนียลผู้เผยพระวจนะกล่าวไว้นั้น ยืนอยู่ในสถานบริสุทธิ์ (ให้ผู้อ่านเข้าใจ) 16 ในเวลานั้น ผู้ที่อยู่ในแคว้นยูเดียต้องหนีไปที่ภูเขา 17 ผู้ที่อยู่บนดาดฟ้าหลังคาบ้านต้องไม่ลงไปเอาของออกจากบ้านของตน 18 ผู้ที่อยู่บนทุ่งนาต้องไม่กลับไปเอาเสื้อคลุมของตน 19 วิบัติแก่สตรีมีครรภ์และมารดาที่ให้นมบุตรในสมัยนั้น 20 จงอธิษฐานขออย่าให้การหลบหนีของท่านเกิดขึ้นในฤดูหนาวหรือในวันสะบาโต 21 เพราะในเวลานั้นจะมีความทุกข์ยากใหญ่หลวงอย่างที่ไม่เคยมีมาตั้งแต่เริ่มโลกจนกระทั่งบัดนี้ และจะไม่มีอีกต่อไป 22 และถ้าวันเหล่านั้นไม่ได้สั้นลง ก็จะไม่มีใครได้รับความรอด แต่เพื่อประโยชน์ของผู้ที่ถูกเลือกไว้ วันเหล่านั้นจะสั้นลง 23 ถ้าผู้ใดพูดกับท่านว่า ‘ดูเถิด พระเมสสิยาห์อยู่ที่นี่!’ หรือ ‘อยู่ที่นั่น!’ อย่าไปเชื่อเลย 24 พระเมสสิยาห์เท็จและพระเมสสิยาห์เท็จ 25 ดูเถิด เราได้บอกเรื่องนี้กับพวกท่านไว้ก่อนแล้ว 26 เพราะฉะนั้น ถ้าพวกเขาบอกพวกท่านว่า ‘พระองค์อยู่ในถิ่นทุรกันดาร’ ก็อย่าออกไปที่นั่น ถ้าพวกเขาบอกว่า ‘พระองค์อยู่ในห้องชั้นใน’ ก็อย่าไปเชื่อ 27 เพราะว่าฟ้าแลบมาจากทิศตะวันออกและปรากฏไกลไปถึงทิศตะวันตกฉันใด การเสด็จมาของบุตรมนุษย์ก็จะเป็นฉันนั้น 28 ศพอยู่ที่ไหน แร้งก็จะมารวมกันที่นั่น

การเสด็จมาของบุตรมนุษย์ 29 “ทันทีหลังจากความทุกข์ยากในสมัยนั้น

ดวงอาทิตย์จะมืดลง
และดวงจันทร์จะไม่ส่องแสง
และดวงดาวจะร่วงหล่นจากท้องฟ้า
และอำนาจของท้องฟ้าจะสั่นคลอน

บทเรียนจากต้นมะเดื่อ 32 “จงเรียนรู้บทเรียนจากต้นมะเดื่อ เมื่อกิ่งอ่อนและผลิใบ ท่านทั้งหลายก็รู้ว่าฤดูร้อนใกล้เข้ามาแล้ว 33 ในทำนองเดียวกัน เมื่อท่านทั้งหลายเห็นสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด จงรู้ว่าพระองค์ใกล้เข้ามาแล้ว อยู่ที่ประตู 34 จริงแท้ เราบอกท่านทั้งหลายว่า ชั่วอายุนี้จะไม่ล่วงไปจนกว่าทุกสิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้น 35 ฟ้าและดินจะล่วงไป แต่คำของเราจะไม่ล่วงไป

วันและเวลาที่ไม่ปรากฏ 36 “แต่ไม่มีใครรู้วันและเวลานั้น ไม่ว่าจะเป็นทูตสวรรค์หรือพระบุตร เว้นแต่พระบิดาเท่านั้น 37 เพราะในสมัยโนอาห์เป็นอย่างไร เมื่อบุตรมนุษย์เสด็จมาก็จะเป็นอย่างนั้น 38 ในสมัยก่อนน้ำท่วมโลก พวกเขาก็กินดื่ม แต่งงานและยกให้เป็นสามีภรรยากัน จนถึงวันที่โนอาห์เข้าเรือ 39 พวกเขาไม่รู้จนกระทั่งน้ำท่วมโลกพัดพาพวกเขาไปจนหมด และเมื่อบุตรมนุษย์เสด็จมาก็จะเป็นอย่างนั้น 40 ชายสองคนจะออกไปในทุ่งนา คนหนึ่งจะถูกรับไป อีกคนหนึ่งจะถูกทิ้งไว้ 41 หญิงสองคนจะโม่แป้งอยู่ที่โรงสี คนหนึ่งจะถูกรับไป อีกคนหนึ่งจะถูกทิ้งไว้ 42 ฉะนั้น จงตื่นเถิด! เพราะเจ้าไม่รู้ว่านายของเจ้าจะมาในวันใด 43 จงรู้เถิดว่า ถ้าเจ้าของบ้านรู้เวลากลางคืนที่ขโมยจะมา เขาก็คงจะไม่ปล่อยให้บ้านของเขาอยู่ พวกท่านก็ต้องเตรียมตัวไว้เช่นกัน เพราะว่าในชั่วโมงที่ท่านไม่คาดคิด บุตรมนุษย์จะเสด็จมา

คนรับใช้ที่ซื่อสัตย์หรือคนรับใช้ที่ไม่ซื่อสัตย์ 45 “ใครคือคนรับใช้ที่ซื่อสัตย์และรอบคอบ ซึ่งนายได้ตั้งไว้ดูแลคนในบ้านของตน เพื่อแจกอาหารให้พวกเขาในเวลาที่เหมาะสม 46 สุขแก่คนรับใช้ผู้ซึ่งเมื่อนายมาถึงพบว่ากำลังทำเช่นนั้น 47 เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า เขาจะตั้งเขาให้ดูแลทรัพย์สินทั้งหมดของเขา 48 แต่ถ้าคนรับใช้ชั่วนั้นคิดในใจว่า ‘นายของข้ามาช้านานแล้ว’ 49 และเริ่มตีเพื่อนผู้รับใช้ด้วยกัน และกินดื่มกับพวกขี้เมา 50 นายของคนรับใช้นั้นจะมาในวันที่ไม่คาดคิด ในเวลาที่ไม่เป็นที่รู้จัก 51 และจะลงโทษเขาอย่างรุนแรง และจัดให้เขาอยู่ในที่ของพวกคนหน้าซื่อใจคด ซึ่งจะมีการร้องไห้คร่ำครวญและขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

______________________________________________________________