Tag Archives: Parable

______________________________________________________________ ______________________________________________________________ ایک امیر آدمی تھا جو ارغوانی اور باریک کتان کا لباس پہنتا تھا اور ہر روز عیش و عشرت میں رہتا تھا۔ اُس کے دروازے پر لعزر نام کا ایک فقیر بچھایا گیا تھا، جو زخموں سے ڈھکا … Continue reading →

______________________________________________________________ ______________________________________________________________ اُس نے اُن سے کہا، ”کیا چراغ چراغ دان پر نہیں بلکہ بچھل کی ٹوکری کے نیچے یا چارپائی کے نیچے رکھنے کے لیے لایا جاتا ہے؟ کیونکہ کوئی چیز پوشیدہ نہیں ہے سوائے ظاہر کرنے کے۔ اور … Continue reading →

______________________________________________________________ ______________________________________________________________ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​គេ​ថា៖ «តើ​ចង្កៀង​ដែល​គេ​យក​មក​ដាក់​ក្រោម​កន្ត្រក​គុម្ពោត ឬ​នៅ​ក្រោម​គ្រែ ហើយ​មិន​នៅ​លើ​ជើង​ចង្កៀង? គ្មានអ្វីលាក់កំបាំងឡើយ លើកលែងតែត្រូវបង្ហាញ។ គ្មាន​អ្វី​សម្ងាត់​ឡើយ លើក​លែង​តែ​មក​បំភ្លឺ។ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ដែល​មាន​ត្រចៀក​ស្តាប់​ចុះ!» ហើយ​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​គេ​ថា៖ «ចូរ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​នឹង​អ្វី​ដែល​អ្នក​បាន​ឮ! រង្វាស់ដែលអ្នកផ្តល់នឹងជារង្វាស់ដែលអ្នកទទួលបាន ហើយនៅមានច្រើនទៀតនឹងផ្តល់ឱ្យអ្នក។ សម្រាប់​អ្នក​ដែល​មាន, ច្រើន​នឹង​ត្រូវ​បាន​ផ្តល់​ឱ្យ; ហើយ​អស់​អ្នក​ដែល​គ្មាន​អ្វី​សោះ សូម្បី​តែ​របស់​ដែល​ខ្លួន​មាន​ក៏​នឹង​ត្រូវ​ដក​ចេញ​ដែរ»។» (ម៉ាកុស ៤:២១-២៥)។ ព្រះគម្ពីរសំដៅលើព្រះគ្រីស្ទថាជា “ពន្លឺ” នៅក្នុងចង្កៀងនៃរឿងប្រៀបប្រដូច។ ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ចាប់​កំណើត​មក​ជា​«ពន្លឺ»​នៃ​ពិភព​លោក ហើយ​ណែនាំ​របៀប​រស់​នៅ​ថ្មី។ « បញ្ញត្តិ​ថ្មី​មួយ​ដែល​ខ្ញុំ​ប្រគល់​ឲ្យ​អ្នក​គឺ​ថា​អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​ស្រឡាញ់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ដូច​ជា​ខ្ញុំ​បាន​ស្រឡាញ់​អ្នក​ដែរ គឺ​ត្រូវ​ស្រឡាញ់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក។ ដោយ​សារ​ការណ៍​នេះ មនុស្ស​ទាំង​អស់​នឹង​ដឹង​ថា អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​សិស្ស​របស់​ខ្ញុំ បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក»។ (យ៉ូហាន ១៣:៣៤​-​៣៥) « ‹ អ្នក​ត្រូវ​ស្រឡាញ់​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​ឲ្យ​អស់​ពី​ចិត្ត អស់​ពី​ព្រលឹង … Continue reading →

______________________________________________________________ ______________________________________________________________ មាន​បុរស​អ្នកមាន​ម្នាក់​ស្លៀកពាក់​ពណ៌​ស្វាយ និង​ក្រណាត់​ទេសឯក ហើយ​រស់នៅ​យ៉ាង​ប្រណីត​ជា​រៀងរាល់ថ្ងៃ​។ នៅ​មាត់​ទ្វារ​របស់​គាត់ មាន​អ្នក​សុំ​ទាន​ម្នាក់​ឈ្មោះ​ឡាសារ មាន​ដំបៅ ហើយ​ចង់​ស៊ី​របស់​ដែល​ធ្លាក់​ពី​តុ​របស់​អ្នក​មាន។ សូម្បី​តែ​ឆ្កែ​ក៏​មក​លិត​ដំបៅ​វា​ដែរ។ «ដល់​ពេល​ដែល​អ្នក​សុំទាន​ស្លាប់ ហើយ​ទេវតា​ក៏​នាំ​គាត់​ទៅ​ខាង​អ័ប្រាហាំ។ សេដ្ឋី​ក៏​ស្លាប់​ទៅ ហើយ​ត្រូវ​គេ​បញ្ចុះ។ នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ជា​កន្លែង​ដែល​គាត់​រង​ទុក្ខ គាត់​ងើប​មុខ​ឡើង ហើយ​ឃើញ​អ័ប្រាហាំ​ពី​ចម្ងាយ មាន​ឡាសារ​នៅ​ក្បែរ​គាត់។ ដូច្នេះ គាត់​បាន​ហៅ​គាត់​ថា​៖ ​«​លោក​អ័ប្រាហាំ​អើយ សូម​អាណិត​មេត្តា​ខ្ញុំ ហើយ​ចាត់​ឡាសារ​ឲ្យ​ជ្រលក់​ចុង​ម្រាមដៃ​គាត់​ក្នុង​ទឹក ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​អណ្ដាត​ខ្ញុំ​ត្រជាក់ ព្រោះ​ខ្ញុំ​ឈឺ​ក្នុង​ភ្លើង​នេះ​»។ ប៉ុន្តែ​អ័ប្រាហាំ​បាន​ឆ្លើយ​ថា​៖ «កូន​អើយ ចូរ​ចាំ​ថា​ក្នុង​មួយ​ជីវិត​របស់​អ្នក អ្នក​បាន​ទទួល​របស់​ល្អ ហើយ​ឡាសារ​បាន​ទទួល​របស់​អាក្រក់ ប៉ុន្តែ​ឥឡូវ​នេះ គាត់​បាន​សម្រាល​ទុក្ខ​នៅ​ទី​នេះ ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឈឺ​ចាប់។ ក្រៅ​ពី​រឿង​ទាំង​អស់​នេះ រវាង​យើង​និង​អ្នក​មាន​ច្រក​ដ៏​ធំ​មួយ​បាន​ដាក់​នៅ​កន្លែង ដូច្នេះ​អ្នក​ដែល​ចង់​ចេញ​ពី​ទី​នេះ​ទៅ​អ្នក​មិន​អាច​បាន ហើយ​ក៏​មិន​អាច​ឆ្លង​កាត់​ពី​ទី​នោះ​មក​យើង​បាន​ដែរ»។ គាត់​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​ដូច្នេះ​ឪពុក​អើយ … Continue reading →

______________________________________________________________ ______________________________________________________________ ある金持ちがいて、紫の衣と細布を着て、毎日ぜいたくに暮らしていた。その門前にはラザロという名の乞食が横たわっていた。彼は全身にできものがあり、金持ちの食卓から落ちるものを食べたがっていた。犬さえも来て、彼のできものをなめた。 「時が来て、乞食は死ぬと、天使たちが彼をアブラハムのそばに運んだ。金持ちも死んで葬られた。ハデスで苦しみながら、彼は目を上げて、はるか遠くにアブラハムと、そのそばにいるラザロを見た。そこで彼は彼に呼びかけた。「父アブラハムよ、私をあわれんでください。ラザロを遣わして、その指先を水に浸し、私の舌を冷やさせてください。私はこの火の中で苦しんでいるのです。」 しかしアブラハムは答えた。「息子よ、思い出しなさい。あなたは生きている間に良いものを受け、ラザロは悪いものを受けた。しかし今、彼はここで慰められ、あなたは苦しんでいるのだ。そればかりか、私たちとあなたとの間には大きな淵が設けられ、ここからあなた方のところへ行こうとする者はできず、また、あちらから私たちのところへ渡って来る者もいないのです。」 彼は答えた。「それでは、父よ、どうかラザロを私の家族のもとに遣わしてください。私には五人の兄弟がいます。彼らに警告を与え、彼らもこの苦しみの場所に来ないようにしてもらいましょう。」 アブラハムは答えた。「彼らにはモーセと預言者がいます。彼らに耳を傾けなさい。」 「いいえ、父アブラハムよ」と彼は言った。「しかし、死人の中から誰かが彼らのところに行けば、彼らは悔い改めるでしょう。」 彼は彼に言った。「もし彼らがモーセと預言者に耳を傾けないなら、たとえ誰かが死人​​の中からよみがえっても、彼らは信じないでしょう。」 (ルカ16:19-31) ______________________________________________________________ このたとえ話は、金持ちとラザロという名の物乞いとの関係を描いています。たとえ話とは、精神的または道徳的な真実を伝える現実または架空の物語です。 正直な富は悪いものでも非難されるべきものでもありません。貧困は救済の保証ではありませんが、神の探求に影響を与える倫理的態度を高めます。イエスは、貧しい人、飢えている人、渇いている人、泣いている人を祝福された者と呼びますが、それは貧困のためではなく、貧困が維持または高める倫理的態度のためです。そして、富裕層は不幸です（ルカ6：24-26）。なぜなら、富は信仰と精神性を弱める可能性があるからです。 ある人は裕福でありながら、貧しい人への心を持ち、無執着、謙虚さ、慈善心を育むことができますが、別の人は貧しくても慈善心や謙虚さのない心を持つことができます。ラザロとアブラハムは神を愛し、世間から離れていたため、同じ運命をたどりました。 このたとえ話は、人々が地上で天国と地獄のどちらかを選ぶことを思い出させます。天国を求めよ ! ______________________________________________________________

______________________________________________________________ ______________________________________________________________ 누가복음 15:1~7 1모든 세리와 죄인들이 말씀을 들으러 가까이 나아오니 2바리새인과 서기관들이 수군거려 이르되 이 사람이 죄인을 영접하고 음식을 같이 먹는다 하더라 3예수께서 그들에게 이 비유로 이르시되 4너희 중에 어떤 사람이 양 백 마리가 있는데 그 중의 하나를 잃으면 … Continue reading →