Tag Archives: Theological Virtues

______________________________________________________________ ______________________________________________________________ 信、望、爱三德，使人分享神性，因为它们直接与天主相连。天主将这些德行直接注入灵魂，使我们成为祂的儿女和天国的继承人。这些德行使基督徒与圣三位一体建立联系。 这些德行是赋予我们灵魂的超自然力量，并藉着圣化恩典。圣神将这些德行赋予洗礼，使人爱天主、事奉天主、荣耀天主，并获得永恒的救赎。 以祈祷、慈悲和圣事等善行来精进这些德行。 ______________________________________________________________

__________________________________________________________ 我们在洗礼圣事中领受神学美德：信德、望德和爱德。 点击链接，按降序排列。 神学美德 信仰 希望 慈善事业 __________________________________________________________

_______________________________________________________________ 仁爱或爱，是一种神学美德，借此我们爱上帝胜过一切，爱邻人如同爱自己。仁爱是至高无上的美德，因为它将上帝与人、人与邻人，以完美的爱结合在一起，以爱上帝为中心。耶稣将仁爱定为新的诫命：“这是我的诫命，你们要彼此相爱，如同我爱你们一样。”（约翰福音 13:34）基督要求我们爱每一个人，尤其是爱我们的敌人、邻人、寡妇、儿童和穷人，如同爱基督自己一样。仁爱净化并提升人类的爱，使其达到上帝之爱的完美境界。 使徒保罗如此定义“爱”： “爱是恒久忍耐，又有恩慈。爱不嫉妒，不张狂，不自夸，不做害羞的事，不求自己的益处，不轻易发怒，不记仇，不喜欢不义，只喜欢真理。爱能凡事包容，凡事相信，凡事盼望，凡事忍耐。”（哥林多前书 13:4-7） “爱”是神学上最伟大的美德，因为信和望会在天堂终结，而爱却会永远长存。 _______________________________________________________________

______________________________________________________________ យើង​ទទួល​បាន​គុណធម៌​ខាង​ទ្រឹស្ដី សេចក្ដី​ជំនឿ សេចក្ដី​សង្ឃឹម និង​សេចក្ដី​សប្បុរស នៅ​សាក្រាម៉ង់​នៃ​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក។ ចុច​តំណ​តាម​លំដាប់​ចុះ។ គុណបស់ព្រះ សេចក្តីជំនឿ សេចក្តីសង្ឃឹម សប្បុរសធម៌ ______________________________________________________________

______________________________________________________________ ______________________________________________________________ សេចក្តីសប្បុរស ឬសេចក្តីស្រឡាញ់ គឺជាគុណធម៌ខាងទ្រឹស្ដីដែលយើងស្រឡាញ់ព្រះ លើសអ្វីៗទាំងអស់ និងអ្នកជិតខាងរបស់យើង ដូចជាខ្លួនយើង។ សប្បុរសធម៌ គឺជាគុណធម៌របស់មហាក្សត្រិយានី ព្រោះវាបង្រួបបង្រួមព្រះជាម្ចាស់ និងមនុស្សនៅក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ហើយមនុស្ស និងអ្នកជិតខាង សម្រាប់សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ដាក់​បញ្ញត្តិ​ថ្មី​អំពី​សេចក្ដី​សប្បុរស​ថា​៖ ​«​នេះ​ជា​បញ្ញត្តិ​របស់​ខ្ញុំ គឺ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្រឡាញ់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ដូច​ជា​ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​អ្នក»។ (​ យ៉ូហាន ១៣:៣៤ ​) ព្រះ​គ្រីស្ទ​ទាមទារ​ឲ្យ​យើង​ស្រឡាញ់​មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា ជា​ពិសេស​សត្រូវ​របស់​យើង អ្នកជិតខាង ស្ត្រី​មេម៉ាយ កូន​និង​អ្នក​ក្រ ដូច​ជា​គ្រិស្ដ​ផ្ទាល់។ សេចក្ដី​សប្បុរស​ធ្វើ​ឲ្យ​បរិសុទ្ធ និង​លើក​ឡើង​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​មនុស្ស​ដល់​ភាព​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​នៃ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​កំណត់​ថា សប្បុរសធម៌ ៖ “សេចក្តីស្រឡាញ់គឺអត់ធ្មត់ សេចក្តីស្រឡាញ់គឺសប្បុរស។ មិនច្រណែន (ស្នេហា) មិនក្រអឺតក្រទម មិនបំប៉ោង មិនឆ្មើងឆ្មៃ … Continue reading →

______________________________________________________________ ______________________________________________________________ ក្តីសង្ឃឹមគឺជាគុណធម៌ខាងទ្រឹស្ដីដែលយើងស្វែងរកស្ថានសួគ៌ ដាក់ការទុកចិត្តរបស់យើងលើព្រះគ្រីស្ទ ហើយពឹងផ្អែកលើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ក្តីសង្ឃឹមឆ្លើយតបទៅនឹងការស្វែងរកសុភមង្គលរបស់មនុស្សសម្រាប់ក្តីសង្ឃឹម ទ្រទ្រង់មនុស្ស រំដោះគាត់ពីការបាក់ទឹកចិត្ត ការពារគាត់ពីភាពអាត្មានិយម និងនាំគាត់ទៅស្ថានសួគ៌។ ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​បើក​សម្ដែង​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​ក្នុង​ភាព​ស្រស់​ស្អាត ដោយ​ប្រកាស​ថា​អស់​អ្នក​ដែល​រង​ទុក្ខ​នៅ​ផែនដី​បាន​ពរ​នៅ​ស្ថានសួគ៌។ សេចក្ដីសង្ឃឹមនេះ «មិនខកបំណងឡើយ» (រ៉ូម ៥:៥) ពីព្រោះព្រះយេស៊ូវបានចម្រើន «ជាអ្នកនាំមុខក្នុងនាមយើង» (ហេព្រើរ ៦:១៩-២០) ហើយយើងសង្ឃឹមថានឹងស៊ូទ្រាំ «ដល់ទីបញ្ចប់» (ម៉ាថាយ ១០:២២)។ ដើម្បីទៅដល់ឋានសួគ៌។ ព្រះ​បាន​សន្យា​នឹង​យើង​នូវ​មធ្យោបាយ​នៃ​សេចក្តី​សង្គ្រោះ ហើយ​ក្តីសង្ឃឹម​គឺ​ជា​យុថ្កា​នៃ​ព្រលឹង​ដែល​បាន​ទទួល​ក្នុង​ពិធីបុណ្យ​ជ្រមុជទឹក ហើយ​បាន​សម្តែង និង​ពង្រឹង​ក្នុង​ការអធិស្ឋាន ឧទាហរណ៍ « នគរ​ទ្រង់​បាន​មក » ក្នុង​ការអធិស្ឋាន​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ។ សេចក្តីជំនឿគឺ​ជា​ភាព​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​របស់​បញ្ញា ហើយ​ក្តី​សង្ឃឹម​គឺ​ជា​ភាព​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​របស់​ឆន្ទៈ។ ក្តីសង្ឃឹមគឺជាសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នារបស់ព្រះ ដែលជាវត្ថុចុងក្រោយនៃក្តីសង្ឃឹម ហើយគ្រប់មធ្យោបាយដើម្បីរីកចម្រើនក្នុងការញែកជាបរិសុទ្ធគឺជាវត្ថុនៃក្តីសង្ឃឹមកម្រិតមធ្យម។ … Continue reading →

______________________________________________________________ ______________________________________________________________ ជំនឿគឺជាគុណធម៌ខាងទ្រឹស្ដីដែលយើងជឿលើព្រះ គ្រប់អ្វីដែលទ្រង់បានមានបន្ទូល និងបានបើកសម្តែង ហើយសាសនាចក្របរិសុទ្ធស្នើមកយើង ពីព្រោះព្រះជាសេចក្តីពិត។ « មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​រស់​ដោយ​សេចក្ដី​ជំនឿ » ( រ៉ូម 1:17 ) ដោយ​សារ​សេចក្ដី​ជំនឿ​នាំ​ទៅ​រក​ការ​តាំង​ចិត្ត​ទាំងស្រុង​ចំពោះ​ព្រះ។ ជំនឿ​គឺ​ជា​ជំនឿអរូបី ព្រោះ​យើង​មិន​អាច​ទទួល​បាន​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​ទេ ប៉ុន្តែ​អាច​បង្កើន​វា​ដោយ​ការ​អធិស្ឋាន និង​ការ​អនុវត្ត​ខាង​វិញ្ញាណ។ « បង្កើន​សេចក្ដី​ជំនឿ​របស់​យើង » ( លូកា ១៧:៥ ) ពួក​សាវ័ក​បាន​អធិស្ឋាន។ ជំនឿរបស់យើងត្រូវតែរឹងមាំ ពេញលេញ និងទូលំទូលាយ ពីព្រោះប្រសិនបើយើងសង្ស័យ ឬបដិសេធការពិតមួយចំនួន នោះយើងបដិសេធព្រះ និងសិទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់។ គ្រីស្ទបរិស័ទត្រូវតែប្រកាស ធ្វើសាក្សី និងផ្សព្វផ្សាយសេចក្តីជំនឿ។ « អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ទទួល​ស្គាល់​ខ្ញុំ​មុន​អ្នក​ដទៃ ខ្ញុំ​នឹង​ទទួល​ស្គាល់​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​ភ័ក្ត្រ​ព្រះវរបិតា​របស់​ខ្ញុំ​ដែល​គង់​នៅ​ស្ថានសួគ៌។ … Continue reading →